Jeżeli poszukujesz warsztatu z merytoryczną wiedzą o dzikich roślinach albo chcesz poznać gatunki drzew rosnących w Polsce, przyjdź na jeden z naszych warsztatów edukacyjnych.
Leśnienie jest o byciu, o czuciu. O najprawdziwszych tu i teraz. Jest o uczeniu się, ale bardziej siebie niż świata, a może raczej siebie w świecie.
Pracuję z emocjami w przyrodzie i przyrodą w emocjach od przeszło 12 lat. Leśnienie jest dokładnie tym, czego potrzebujesz w danej chwili i tym, co jesteś gotowa/gotowy wziąć.
To spacer, wyprawa leśna, podczas której zapraszam uczestników do różnych aktywności lub pasywności. Prowadzę przez świat bycia, patrzenia, słuchania i słyszenia. Czucia i odczuwania.
Leśnienie zaczynamy kręgiem i kręgiem kończymy. No i jeszcze gorącą kawą i pieczonymi ziemniakami.
Podczas pierwszej wyprawy, zaproszę Cię do wsłuchania się w SZUM świata przyrody.
Podczas drugiej pewnie będziesz potrafiła/potrafił wyłowić SZELEST. A trzecia być może pokaże Ci najprawdziwszy SZEPT lasu.
Możesz przejść wszystkie trzy kręgi początkowe, ale możesz też wiele razy odwiedzać ten sam krąg.
Leśnienie nie jest formą psychoterapii, ale możesz być formą autoterapii.
KRĄG 1 SZUM
KRĄG 2 SZELEST
KRĄG 3 SZEPT
Jeżeli czujesz też potrzebę nazywania i rozumienia lasu poprzez szkiełko i oko, weź udział w warsztacie OKO NA LAS. Możesz też skorzystać z DZIKI CZAS (dzikie rośliny jadalne i lecznice), a może zechcesz wejść jeszcze głębiej i wziąć udział w akademii dla edukatorów i trenerów?
Jeżeli bawi Was wspólne spędzanie czasu, a do tego nie przeraża bieganie po lesie… grzebanie kijem w błocie… przepełzanie przez pajęczyny…
to chyba mamy coś dla Was. Coś dla pasjonatów przygód i fanów przyrody. Coś dla specjalistów od aktywnego bycia razem. Fanów pieczonych ziemniaków i poszukiwania skarbów. Czy to o Was? No mamy nadzieję! Jeśli tak, zapraszamy do naszego świata, gdzie fantazja miesza się z rzeczywistością i opływa przyrodą.
Nasze gry dzieją się w dwóch lokalizacjach. Pierwsza to od dawna znana nasza baza terenowa, czyli Osada Krzaki (Nowe Grobice, nieopodal Warszawy, w google maps wystarczy wpisać: Tropy Przyrody Osada Krzaki). Druga zaś to budząca się właśnie do życia Uhuroo, czyli wolność. To osada, która powstaje nieco dalej od Warszawy, za to bliżej Radomia (gmina Jedlińsk) (ale cały czas lecimy tą samą nitką PKP).
Niniejszym zapraszamy na grę rodzinną, w której wcielicie się w role podróżników i odkrywców, a jak już przetrwacie, złapiecie oddech przy ognisku z kubkiem gorącej herbaty.
W przedwiośnie wkraczamy w Uhuroo z naszą nową grą inspirowaną wścibskimi sąsiadami, którzy nieustannie do nas zaglądają..
Tak, mowa o łosiach, a gra nazywa się ŁOSIOWISKO, JAK MOOSE TO MUS.
Zapisać należy się poprzez link w tabelce z harmonogramem.
Rodzinne warsztaty ceramiczne
Nasze rodzinne warsztaty ceramiczne to seria trzech zajęć, bo tyle właśnie potrzeba, aby stworzyć kompletne prace, z których można korzystać zupełnie tak samo, jak z tych kupionych w sklepie (np. myć w zmywarce).
Każdy warsztat to 1 godzina pracy, zajęcia odbywają się na pierwszym piętrze budynku przy ul. Mickiewicza 18a w Grójcu.
pierwsze zajęcia – tworzymy większe prace z gliny, naczynia, rzeźby. Takie, które wymagają późniejszego szlifowania i dłuższego czasu schnięcia
drugie zajęcia czas na szlifowanie prac z poprzedniego tygodnia i tworzenie prac małych, lub po prostu tych, które nie wymagają dokładnego szlifowania
trzecie zajęcia to czas wielkiego szkliwienia wypalonych już prac
Cena warsztatów (zawiera pełen zestaw materiałów i dwukrotny wypał prac w piecu ceramicznym, czyli powyżej 1000 stopni Celsjusza) pełen zestaw dla osoby dorosłej i dziecka powyżej 13 lat: 140 zł pełen zestaw dla dziecka do 12 roku życia: 120 zł
Jeżeli poszukujesz warsztatu z merytoryczną wiedzą o dzikich roślinach albo chcesz poznać gatunki drzew rosnących w Polsce, przyjdź na jeden z naszych warsztatów edukacyjnych.
Leśnienie jest o byciu, o czuciu. O najprawdziwszym tu i teraz.
Jest o uczeniu się, ale bardziej siebie niż świata, a może raczej siebie w świecie.
Pracuję z emocjami w przyrodzie i przyrodą w emocjach od przeszło 12 lat.
Leśnienie jest dokładnie tym, czego potrzebujesz w danej chwili i tym, co jesteś gotowa/gotowy wziąć.
To spacer, wyprawa leśna, podczas której zapraszam uczestników do różnych aktywności lub pasywności. Prowadzę przez świat bycia, patrzenia, słuchania i słyszenia. Czucia i odczuwania.
Leśnienie zaczynamy kręgiem i kręgiem kończymy. No i jeszcze gorącą kawą i pieczonymi ziemniakami.
Podczas pierwszej wyprawy, zaproszę Cię do wsłuchania się w SZUM świata przyrody.
Podczas drugiej pewnie będziesz potrafiła/potrafił wyłowić SZELEST.
A trzecia być może pokaże Ci najprawdziwszy SZEPT lasu.
Możesz przejść wszystkie trzy kręgi początkowe, ale możesz też wiele razy odwiedzać ten sam krąg.
Leśnienie nie jest formą psychoterapii, ale możesz być formą autoterapii.
KRĄG 1 SZUM
KRĄG 2 SZELEST
KRĄG 3 SZEPT
Jeżeli czujesz też potrzebę nazywania i rozumienia lasu poprzez szkiełko i oko, weź udział w warsztacie OKO NA LAS. Możesz też skorzystać z DZIKI CZAS (dzikie rośliny jadalne i lecznice), a może zechcesz wejść jeszcze głębiej i wziąć udział w akademii dla edukatorów i trenerów?
Warsztat tworzenia naturalnych maści ziołowych
Jeżeli lubisz być świadomym konsumentem, a do tego chcesz, żeby produkty, których używasz po prostu działały, zrób je samodzielnie.
Zielarstwo i cała fitoterapia to ogromna dziedzina wiedzy i doświadczenia, ale są preparaty ziołowe, które możemy bezpiecznie i samodzielnie przygotować.
Podczas warsztatów, każdy uczestnik stworzy dwie maści: żywokostową i łagodzącą opartą na nagietku.
Poza tym stworzycie własne, unikatowe receptury, dopasowane do Waszych potrzeb.
6.04.2021 – spotkaliśmy się ze Starostą, Wicestarostą, projektantem przebudowy drogi i zarządcami dróg. Startosta i Wicestarosta wykazali żywe zainteresowanie drzewami i chęć zmiany projektu tak, aby uniknąć wycinki większości drzew. Starosta wraz ze świtą zamierzają doprowadzić do zmiany projektu tak, aby stare drzewa zostały. Od słów do czynów jeszcze daleka droga. Sukcesem jest to, że rozmawiamy, że jest przestrzeń na dialog i wreszcie ktoś zobaczy drzewa, żywe drzewa.
To Wasze podpisy pod petycją tak naprawdę dały obraz ‘głosu ludu’, wszak to on w demokracji ponoć ma znaczenie. Teraz jeszcze szukamy odpowiedniego rozwiązania na ocalenie 4 najstarszych lip, które rosną między drogą, a ogrodzeniami, aby dało się posadzić chodnik. Mam nadzieję, że i inwestor i wykonawca przyjmą wyzwanie zbudowania podwieszanego chodnika i to nie byle jakiego, ale naprawdę pięknego. Trzymajcie kciuki, to dopiero początek drogi. Drogi… ehhh…
Grójec to niewielkie, powiatowe miasto 40 km na południe od Warszawy. Nie ma żadnych szczególnych atrakcji, ale kiedyś był rozpoznawany jako ‘takie zielone miasteczko’. Niewiele tu było blokowisk, za to mnóstwo domków z kolorowymi ogrodami, a ulice, do których te domki były przyklejone, z obu stron porośnięte były drzewami. W zasadzie nie dało się znaleźć ulicy bez drzew. Aleje lip, jarzębów, kasztanowców, klonów. Zachęcały do przejażdżek rowerowych, do spacerów. I właśnie te aleje sukcesywnie są wycinane. Dawno już zniknęły włosy wierzb płaczących z rynku, które nurzały się w fontannach; chyba tylko pro forma zostawiono wystrzyżone ogryzki. Zniknęła aleja jarzębin z ulicy Mickiewicza, kilka innych ulic też zamieniło się w szerokie i puste chodniki. Coraz trudniej znaleźć miejsce na spokojny spacer bez palących promieni słonecznych. Powstają nowe ulice, ale jakby ktoś zapomniał, że drzewa przy nich są po coś. Nowe ulice, z szerokimi chodnikami, nawet czasem ze ścieżkami rowerowymi, jakoś nie zachęcają. Brak im drzew.
Kolejne aleje drzew w Grójcu giną. Kolejne ulice zamieniają się w pustynie, niezdatne do życia, do spacerów, ani nawet do parkowania. Stare drzewa znikają, jedno po drugim. Wkrótce, gdy już będzie za późno, będziemy bardzo żałować, że tylko patrzyliśmy, że nie krzyknęliśmy: “nie pozwalam!” No, to krzyknijmy! Nim będzie za późno!
Za kilka dni piękna aleja lipowa zniknie z mapy Grójca. 23 zdrowe drzewa. ul. Poświętne zamieni się w kolejną, betonową pustynię. Następne pokolenia nie wybaczą nam, jeśli będziemy stać bezczynnie. Każde z tych drzew nosi w sobie historię, każde z nich było świadkami kilku pokoleń przemierzających ulicę Poświętne, a przecież prowadzi ona choćby do grójeckiego liceum. Sama chodziłam nią codziennie, w cieniu tych drzew.
Chciałabym mówić językiem serca o drzewach, ale żeby przemówić do polityków i urzędników – postaram się przejść do języka liczb, faktów i wartości. Może ten język przekona nieprzekonanych?
W ciągu minionego roku doszło w Grójcu do szeregu zbędnych wycinek zdrowych drzew:
zostały usunięte 4 ogromne topole czarne przy budynku Urzędu Gminy
wycięto 2 topole czarne przy ul. Sienkiewicza
wycięto 6 zdrowych kasztanowców przy (o, ironio) nowym osiedlu “Pod kasztanami”
usunięto kilkadziesiąt drzew przy nieużywanych torach kolejki wąskotorowej
w najbliższych dniach będą wycięte wszystkie drzewa przy ul. Poświętne (23 sztuki)
Dla tych z Was, którzy preferują obraz, nagrałam krótki film o drzewach i ich wartości w miastach. Może nagrody za montaż nie dostanę, prezenterką roku też nie zostaną, ale wierzę, że lepiej zrobić coś niedoskonałego, niż siedzieć z założonymi rękami. Liczę na Wasze wsparcie. Dla tych, którzy wolą czytać jest cały ten artykuł.
Krótka opowieść o drzewach.
Dlaczego drzewa zajmują tak ważne miejsce w miastach?
Jestem leśniczką i przyrodniczką, od przeszło dwunastu lat zajmuję się edukacją przyrodniczą i środowiskową na naszym terenie. Usiłuję wpoić dzieciom i dorosłym szacunek do otaczającego je świata, zwłaszcza w tak ubogim ekosystemie, jakim jest nasze miasto. Niestety, to nie te dzieci podejmują tego rodzaju decyzje. A władze, zdaje się, kierują się osiągnięciem szybkich korzyści pozornie niskim kosztem, zapominając o tym, że to przyszłe pokolenia rozliczą ich z dzisiejszych działań.
To nasze wnuki będą przemykać pod murami w upalny dzień, a ptaki miejskie znać będą tylko z podręczników. Dziś jeszcze możemy to zatrzymać. I mieć nadzieję, że demokracja działa.
Rzecz o drzewach:
Drzewa w naszej kulturze miały od zawsze ogromne znaczenie.
Dawały cień, schronienie, budulec i opał.
Były domem słowiańskich bóstw i tworzyły święte gaje.
Gatunki takie jak lipa czy dąb sprawnie zostały przeniesione z wierzeń Słowian do chrześcijańskich tradycji, dzięki temu do dziś dźwigają na sobie przydrożne kapliczki.
Dawniej żadne drzewo nie było wycinane bez konieczności, dlatego nadal mamy fragmenty pradawnych puszcz czy drzewa-pomniki na rozstajach dróg.
Wszystkie ważne wydarzenia w rodzinie upamiętniało się sadząc drzewa. Gdy para brała ślub po obu stronach domu sadzono najczęściej lipę (symbol żeński) i jesion (symbol męski), gdy pojawiały się dzieci, każde otrzymywało własne drzewo.
Z czasem, kiedy ludność zaczęła tworzyć miasta, drzewa od początku były wpisane w miejski krajobraz. Piaszczyste ulice z obu stron obsadzane były lipami, klonami, jesionami, jarzębami.
Cień, który dawały drzewa, pozwalał spacerować w najgorętszy dzień, a i mury pobliskich kamienic były chronione przed przegrzaniem. Do tego pył wydobywający się spod kół wozów osadzał się na liściach. I hałas za barierą drzewnych koron był znacznie znośniejszy.
Co się zmieniło od tamtych czasów?
Liczba ludność zamieszkującej miasta drastycznie wzrosła, aglomeracje zajmują ogromne przestrzenie, domy wyrosły do chmur. Samochody, piece, hałas, smog.
To znak czasów. A drzew w miastach
jest z każdym dniem coraz mniej.
A jeśli już są sadzone, to
karykaturalne, szczepione odmiany, które dawnym gigantom nie dorosną
nigdy do pięt.
Oczywiście, że sentyment i emocje są
ważne w postrzeganiu roli drzew. Ale spójrzmy na liczby wyrzucone
przez maszyny badań naukowych.
Po raz pierwszy od powstania świata
miasta zmieszkiwane są przez ponad 50% ludności.
Do roku 2050 będzie to prawdopodobnie
66%, jeśli utrzymamy obecne tempo wzrostu.
Zatem: jaki wpływ mają drzewa na
miejski ekosystem?
Drzewa dają cień.
Spacerowaliście kiedyś w środku lata po betonowym chodniku w pełnym słońcu?
Pewnie tak, ale przecież świadomie
nie wybieramy takich miejsc na spacery. Nasze dzieci uczą się
jeździć na rowerach w cieniu drzew. Pod drzewami przysiadamy na
ławeczce. Ocienionymi chodnikami pchamy wózki z rumianymi bobasami.
A fakty są takie:
W obu przypadkach (fotografia po lewej stronie) temperatura powietrza jest podobna, oba zdjęcia różnią się w zasadzie tylko obecnością drzew; dorosłych drzew. Różnica temperatury chodnika pod ich koronami i na terenie odsłoniętym dochodzi do 20 stopni.
Oddziaływanie transpiracyjne jednego drzewa w ciągu roku, powodujące ochładzanie atmosfery, można porównać do 10 pracujących non stop klimatyzatorów. Strategiczne rozmieszczenie drzew na terenach zurbanizowanych może obniżyć temperaturę powietrza o 8 stopni Celsjusza.
2. Tlen. Drzewa wytwarzają tlen.
Przeciętne drzewo o wysokości 10 metrów (większość drzew w Grójcu odpowiada tej wartości; nawet jeśli są niższe, to powierzchnia fotesyntetyzująca jest podobna lub większa) produkuje ponad 100 kg tlenu rocznie. Potrzeba dwóch drzew, aby zaspokoić zapotrzebowanie na tlen jednego dorosłego człowieka.
3. Drzewa pochłaniają zanieczyszczenia.
100 drzew usuwa 454 kg zanieczyszczeń rocznie, w tym 181 kg ozonu i 136 kg zanieczyszczeń pyłowych. Drzewa ograniczają zapylenie nawet o 75%. Badania prowadzone na warszawskiej Pradze wykazały, że średniej wielkości drzewo oczyszcza miasto rocznie z ok. 2 kg zanieczyszczeń.
4. Drzewa pochłaniają dwutlenek węgla
Hektar zadrzewień miejskich pochłania w ciągu godziny 8 kg dwutlenku węgla; to tyle, ile oddychając wydala 200 osób. Średniej wielkości drzewo pochłania rocznie 34 kg dwutlenku węgla.
5. Wilgotność
Jedno dorosłe drzewo może wytranspirować latem do 450 l wody dziennie.Powierzchnia liści i powierzchnia czynna gleby wokół drzew hamuje odpływ powierzchniowy i pozwala na magazynowanie wody w glebie, powolne jej oddawanie poprzez transpirację do atmosfery, zwiększając wilgotność powietrza, a co za tym idzie, komfort mieszkańców miast.
6. Ekosystem
Drzewa są jednym z nielicznych bezpiecznych siedlisk dla organizmów w ekosystemie miejskim. Począwszy od ptaków, przez drobne ssaki i szereg bezkręgowców, do grzybów, glonów czy porostów. To dzięki ptakom nie wracamy ze spaceru oblepieni kleszczami w chmurze komarów. Bez drzewa nie ma ptaków.
7. Hałas
Bariera w postaci nieregularnych koron drzew ma ogromne znaczenie dla ochrony przed hałasem. Dopuszczalny poziom hałasu wynosi 40-60 dB w dzień, a 30 – 50 dB w nocy. Średni poziom hałasu wynosi: drogowe trasy komunikacyjne 68 dB, ulice dużych miast 70 dB, linie kolejowe 70 dB, duże obiekty przemysłowe 60-70 db. Już pojedyncze, dorosłe drzewa są w stanie zmniejszyć hałas o kilka decybeli.
8. Wpływ zieleni na psychikę
Badania wykazały, że dobry dostęp do terenów zielonych zmniejsza ryzyko zachorowania na choroby psychiczne nawet o 55 proc.
Czy naprawdę stać nas na wycinanie
dorosłych drzew?
Lubimy rozmawiać o pieniądzach. Zatem
porozmawiajmy.
Przy ul. Poświętne mają zostać
wycięte 23 drzewa, z których tylko trzy odbiegają od „wzorcowego
drzewa w bardzo dobrej kondycji”.
Gdybyśmy chcieli kupić 23 drzewa,
(te, które za kilka dni mają zostać wycięte), za każde
musielibyśmy zapłacić przynajmniej 20 000 zł plus za przesadzenie
po 3 do 5 tys za sztukę.
To daje nam sumę 529 000 zł.
Najwyraźniej stać nas na wyrzucenie takiej kwoty. Ceny są
orientacyjne, nie udało mi się znaleźć równie starych drzew,
zatem w rzeczywistości koszt byłby znacznie wyższy.
A to koszt samych drzew.
A co z kosztami bezccenymi? Co z:
wartością cienia
wartością wyprodukowanego tlenu
wchłanianiem dwutlenku węgla
zatrzymywaniem pyłów i związków
toksycznych
zatrzymywaniem hałasu
przestrzenią dla życia dla wielu
organizmów
pozytywnym wpływem na
samopoczucie?
Poza tym drzewo to też inne, realne
zyski. Badania tego rodzaju były prowadzone choćby na warszawskiej
Pradze Północ i wykazały, że każde średniej wielkości drzewo w
mieście generuje rocznie przynajmniej 185 zł przeliczalnych zysków,
które wynikają z: oszczędności energii (ogrzewanie i chłodzenie),
akumulacji CO2, poprawy jakości powietrza, intercepcji wód
deszczowych oraz policzalnych walorów estetycznych (chętniej
korzystamy ze sklepów, firm czy restauracji otoczonych drzewami).
352 praskie drzewa, który wzięły
udział w badaniu, zarabiają rocznie
ok 60 000 zł. Na całej Pradze Północ
rośnie ok 12 000 drzew, co rocznie daje ponad
2 miliony złotych.
No, ale spójrzmy na to inaczej. Nie
podobają nam się lipy? Zamieńmy je, posadźmy zamiast nich drzewa
10-letnie! Zteniemy, ale posadzimy nowe i wyjdzie na to samo.
Niestety, zupełnie nie.
1 stuletni buk produkuje bowiem tyle
tlenu, co 1700 drzewek 10-letnich.
Nasze lipy mają ok 50-60 lat. Dla
uproszczenie załóżmy, że, żeby zadośćuczynić nam,
mieszkańcom, straty związane z ich wycinką, władze powiatu
zasadzą 23×500 nowych drzew. To dałoby zachwycającą liczbę 11
500 10-letnich drzewek wsadzonych w obrębie ulicy Poświętne. Toż
to będzie najprawdziwszy las!
`Jeżeli Wy także nie zgadzacie się na rabunkową wycinkę drzew, podpiszcie petycję, wyślijcie pismo do urzędu, zostawcie swój głos w sieci. Niech władze miasta i powiatu nas usłyszą! Mamy tylko 2 dni, żeby coś zmienić.
Żądamy dostosowania projektu przebudowy ul. Poświętne do istniejącej zieleni.
Żądamy powołania zespołu specjalistów, rady przyrodników, której wiedza i doświadczenie umożliwią opiniowanie wszelkich projektów związane z wycinką jakiegokolwiek drzewa z przestrzeni miasta czy gminy. Specjalistów różnorodnych: przedstawicieli organizacji pozarządowych zajmujących się ochroną przyrody, dendrologów, arborystów, architektów krajobrazu, botaników i ornitologów.
Żądamy, aby władze miasta dokładały należytej staranności, by nie tylko utrzymać miejską przyrodę na obecnym poziomie, ale sukcesywnie zwiększać jej udział w przestrzeni miejskiej wprowadzając nowe nasadzenia rodzimych gatunków pełnowymiarowych drzew.
Żądamy zwiększenia przestrzeni zielonej i wolnej od betonu przestrzeni wokół drzew.
Żądamy właściwej pielęgnacji istniejących drzew, aby ich stan się poprawiał i aby mieszkańcy czuli się bezpieczni
Jednocześnie przypominam, że niezgodne z prawem jest prowadzenie cięć drzew, które są siedliskiem gatunków chronionych.
W koronach lip i kasztanowców przy ul.
Poświętnej ptaki już rozpoczęły lęgi, znajduje się tak wiele
już w tym sezonie zasiedlonych drzew, przypomnę zatem ustawę:
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra
Środowiska z 7 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej
zwierząt w stosunku do zwierząt gatunków chronionych obowiązuje
m.in. zakaz „umyślnego płoszenia lub niepokojenia w
miejscach noclegu, w okresie lęgowym w miejscach rozrodu lub wychowu
młodych, lub w miejscach żerowania zgrupowań ptaków migrujących
lub zimujących, niszczenia, usuwania lub uszkadzania
gniazd, czy niszczenia siedlisk lub ostoi, będących ich obszarem
rozrodu, wychowu młodych, odpoczynku, migracji lub żerowania” (par.
6 ust. 1-3 rozporządzenia).
Naruszenie zakazów w stosunku do
gatunków chronionych stanowi wykroczenie (art. 131 pkt 14 ustawy).
Dawno, dawno temu (a w 2010 roku chyba), za górami, za lasami… właściwie tak daleko za górami, że tuż pod Warszawą żyła sobie pewna leśniczka.
Kochała lasy, wszelkie rośliny i leśne zwierzęta nade wszystko i uwielbiała z nimi pracować. Jednak w pracy leśnej brakowało … ludzi, a zwłaszcza dzieci (za to było wielu szefów i wszyscy mieli rację).
Leśniczka, dziś przez bandy dzieciaków nazywana ciotką Krzak, wymyśliła pierwszy w życiu warsztat. O dębie. Wymyśliła teatrzyk cieni o starym dębie i kruku Kraku i przytargała mnóstwo liści i żołędzi i farb, a w końcu i drzew. I zabrała to wszystko do pewnego przedszkola. I cóż rzec, było to dobre i dla dzieci i dla leśniczki. Wiedziała już, że właśnie to chce robić, gdy dorośnie.
Co prawda nie dorosła wcale, a wcale, ale tak właśnie powstały Tropy Przyrody. Potem były kolejne warsztaty i leśne wyprawy, półkolonie i obozy i setki, a może tysiące przygód. Najpierw leśniczka pełniła funkcję cioci Ani, później cioci Przyrody, a na potem wylądowała jako ciotka Krzak i tak trwa po dziś dzień. Do Krzaka dołączały wspaniałe osoby i razem tworzyły Tropy Przyrody. I było ich więcej i coraz bardziej krzaczaste. I tak, każdego roku, Tropy Przyrody biją rekordy krzaczastości.
Do tego stopnia, że zbudowały swoją własną Osadę Krzaki. I tam oddają się dziczeniu i lasowieniu.
Oto cała historia Tropów.
Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego opisu macie już pewność, że Tropy Przyrody to poważna instytucja. Tak? To świetnie!
Nasze rodzinne warsztaty ceramiczne to seria trzech zajęć, bo tyle właśnie potrzeba, aby stworzyć kompletne prace, z których można korzystać zupełnie tak samo, jak z tych kupionych w sklepie (np. myć w zmywarce).
Każdy warsztat to 1 godzina pracy, zajęcia odbywają się na pierwszym piętrze budynku przy ul. Mickiewicza 18a w Grójcu.
pierwsze zajęcia – tworzymy większe prace z gliny, naczynia, rzeźby. Takie, które wymagają późniejszego szlifowania i dłuższego czasu schnięcia
drugie zajęcia czas na szlifowanie prac z poprzedniego tygodnia i tworzenie prac małych, lub po prostu tych, które nie wymagają dokładnego szlifowania
trzecie zajęcia to czas wielkiego szkliwienia wypalonych już prac
Cena warsztatów (zawiera pełen zestaw materiałów i dwukrotny wypał prac w piecu ceramicznym, czyli powyżej 1000 stopni Celsjusza) pełen zestaw dla osoby dorosłej i dziecka powyżej 13 lat: 140 zł pełen zestaw dla dziecka do 12 roku życia: 120 zł
Świat, który tworzymy, świat rodzin, w którym żyjemy, ustawiony jest dzieckocentrycznie. Zewsząd bombardują nas warsztaty muzyczne, plastyczne, psychologiczne, sportowe – dla dzieci.
Ale my, dorośli, też przecież kiedyś lubiliśmy robić rzeczy. Pracowaliśmy w grupach, biegaliśmy po lesie, budowaliśmy szałasy, uczyliśmy się relacji, patrzyliśmy na gwiazdy przez teleskop.
Z radością łapaliśmy za pędzel, lepiliśmy, szkicowaliśmy, budowaliśmy i szyliśmy. I czerpaliśmy z tego radość! Całą furę radości. A dziś? Dziś czasem wydaje się nam, że nie mamy prawa do tworzenia swojego świata. Albo, że tworzenie świata dorosłych ogranicza się do wyjścia do pracy i bycia z rodziną. Ale jest też czas dla nas, czas w którym możemy przez chwilę pobawić się z naszym wewnętrznym dzieckiem, utulić, pognać z nim przez łąkę albo wejść w ciemny las.
Spójrzcie na swoje wewnętrzne dziecko i nakarmcie je radością świata. A ono też może o Was nie zapomni.
warsztaty ceramiczne
Próbowaliście pracy z gliną i chcecie więcej? A może jeszcze nigdy nie stworzyliście żadnego talerza, kubka albo kafla?
Zapraszamy na towarzyszenie kawałkowi gliny w tej niezwykłej przemianie. Od bezkształtnej, zimnej gliny, przez plastyczną masę, subtelną formę, delikatną i kruchą postać, aż po wypaloną i mocną ceramikę, a na koniec wyszkliwiony, barwny, pełnoprawny przedmiot użytkowy. A może zupełnie bezużyteczny, a piękny?
Ty decydujesz.
niedziele 16:30-18:30
Warsztaty dorosłe to cykl spotkań, podczas których lepimy, obrabiamy, szkliwimy i podziwiamy. Rozmawiamy, popijamy herbatkę i oddajemy się sztuce lub rzemiośle – jak kto woli.
cena: 250 zł miesięcznie, pracujemy w 3 niedziele miesiąca
Skoro tu trafiliście, z pewnością szukacie miejsca, w którym możecie spędzić dobry, twórczy, ciekawy czas z ekipą dzieciaków. Cóż rzec… Dobrze trafiliście! Mamy coś dobrego i dla przedszkolaków i dla starszych dzieciaków i dla nastolatków. Dla dorosłych też coś się znajdzie.
SZKOŁY I PRZEDSZKOLA W OSADZIE KRZAKI
Zapraszamy Was do naszego dzikiego królestwa. Nie ma tu chodników ani marmurów. Nie ma szklanych domów i pięciogwiazdkowej restauracji. Jest za to hotel pod tysiącami gwiazd, jest mnóstwo kilogramów błota i wiele drzew, po których można się wspinać.
Z dóbr cywilizacji mamy okazały zestaw toalet, jadalnię (lub warsztatownię) w solidnej, drewnianej wiacie, kuchnię z pełną zastawą (zatem i obiad z dań wielu zjeść można), ogrodzony teren, dziki plac zabaw, łąkowe boiska do piłki nożnej i siatkówki oraz szeroki wachlarz pomysłów na to, co można robić w terenie. Stoi u nas też basen, ale z racji zamieszkiwania w strefie klimatu umiarkowanego, zazwyczaj poza wakacjami na tę atrakcję jest zbyt zimno.
Wszystkie warsztaty organizujemy przez okrągły rok. Każda pora roku niesie ze sobą odmienne warianty zajęć (choćby tropienie w śniegu – nie ma sobie równych).
Nasze gry terenowe (LARP) to alternatywa dla typowych leśnych wycieczek-pogadanek. Uczestnicy doświadczają przyrody, uczą się technik badawczych, oznaczają gatunki, zagłębiają się w zielarstwo, wchodzą w rolę tropicieli, a przede wszystkim poznają siebie nawzajem tworząc zgarną drużynę. Nie jest to bowiem zabawa rywalizacyjna, lecz kooperacyjna.
Nasze flagowe gry to “Zaczarowany Las” dla starszych dzieci (9-18) oraz “Leśne skrzaty” dla dzieci 4-10.
Grzybobranie
Gra dla dzieciaków w każdym wieku, a raczej z wieloma wariantami, oparta na założeniach znanej gry planszowej “Grzybobranie”.
My też mamy planszę, ale zdecydowanie od klasycznej różni się rozmiarem. Też mamy grzyby, ale gatunków jest o niebo więcej. Kostka też większa. A różnorodność zadań może powodować zawroty głowy.
Otóż stanięcie na którymkolwiek z pól wiąże się z pobraniem grzyba, na przykład takiego niepozornego lejkowca dętego albo choćby muchomora zielonkawego. Haczyk jest taki, że grzyb ląduje w koszyku dopiero po wykonaniu zadania przez całą drużynę. Teraz jeszcze tylko kwestia oznaczenia gatunków no i … czy napewno wszystkie grzyby w koszyku są jadalne?
“Grzybobranie” do gra nawet dla 40 osób. Po grze zapraszamy na ognisku, a jeśli macie ochotę na dzikie jedzenie, to można oczywiście skorzystać z dodatkowej oferty.
Zaczarowany Las
Wyprawa do „Zaczarowanego Lasu” nie jest zwykłą szkolną wycieczką, to prawdziwa przygoda! Uczestnicy wcielają się w elfy, rusałki i inne magiczne istoty, by wspólnie ruszyć na odsiecz Matce Naturze i uwolnić ją z rąk tajemniczego stwora.
czas trwania (zależnie od liczebności grupy): 1,5-2,5h
po grze zapraszamy na ognisko
Leśne Skrzaty
To, że w lasach żyją skrzaty, wiadomo nie od dziś. W naszym lesie zamieszkała cała ekipa drzewnych stworków, które opiekują się wszystkimi stworzeniami. Problem w tym, że gdzieś się zgubiły…
Młodzi przyrodnicy mają szansę odnaleźć skrzaty, jeśli tylko uda im się rozwiązać wszystkie zagadki i wykonać zadania…
czas trwania: 1,5 h
po grze zapraszamy na ognisko
Świat Entów – drzewne opowieści
Trochę wyprawa, a trochę baśń. Świat w którym drzewa szumią słowa, a my zaczynamy je rozumieć.
Świat Entów to wyprawa z leśniczką do niezwykłego lasu, z magicznymi opowieściami, odrobiną zagadek i zadań, kroplą sensoryki i dobrym kilogramem sztuki.
Zaglądamy do fizjologii i morfologii drzew, ale i kultury, sztuki oraz różnych nieuchwytnych aspektów drzewnego bytu.
czas trwania: 3h
dla młodzieży 7+
po wyprawie zapraszamy na ognisko
Leśnienie dla młodzieży i dorosłych
W pędzie codzienności i świecie wypełnionym chaosem dobrze jest umieć znaleźć ukojenie.
Dlatego powstała wyprawa leśna. To opowieść o uważności, o byciu w sobie, szukaniu emocji.
Leśnienie jest o byciu, o czuciu. O najprawdziwszych tu i teraz. Jest o uczeniu się, ale bardziej siebie niż świata, a może raczej siebie w świecie.
Pracuję z emocjami w przyrodzie i przyrodą w emocjach od przeszło 12 lat. Leśnienie jest dokładnie tym, czego uczestnik potrzebuje w danej chwili i tym, co jest gotowa/gotowy wziąć.
To spacer, wyprawa leśna, podczas której zapraszam uczestników do różnych aktywności lub pasywności. Prowadzę przez świat bycia, patrzenia, słuchania i słyszenia. Czucia i odczuwania.
Leśnienie zaczynamy kręgiem i kręgiem kończymy. No i jeszcze gorącym naparem ziołowym i pieczonymi ziemniakami.
Ceramika, stolarnia, malarstwo i inne
Osada Krzaki to przestrzeń przyjazna wszelkiej twórczości. Pomysłów mamy nieskończenie wiele.
Warsztaty garncarskie, praca w drewnie, rzeźba czy pirograf, a może druk?
Tu jesteśmy trochę jak dobra, artystyczna wróżka. Powiedzcie nam, o czym marzycie, a my przygotujemy warsztaty specjalnie dla Was.
Pracownia przyrodnicza
Otwieramy też drzwi do tropicielskiej pracowni. Z nami przygotujecie własne preparaty i obejrzycie je pod mikroskopem, a przy odrobinie szczęścia może uda się nagrać kamerką fascynujący film, choćby o bakteriach. Inni mogą sobie mieć psy albo chomiki, a Wy za to wyhodujecie własne bakterie. Najpiękniejsze ze wszystkich.
A może chemia? Eksperymenty? Świat przyrody jest o wiele bardziej fascynujący, jeśli nie patrzymy nań przez karty szkolnych podręczników. Sprawdźcie!
Zielona Szkoła
Kilka dni w Osadzie Krzaki. Spanie pod namiotami, wieczory przy ognisku, dalekie i bliskie wyprawy.
Gry terenowe, zabawy, warsztaty. Bujanie się w hamakach i wspólne pieczenie podpłomyków.
Jeżeli tylko zechcecie zamieszkać w Osadzie Krzaki – zapraszamy.
W maju, czerwcu i we wrześniu. Pozostałe miesiące jednak nie napawają nas namiotowym optymizmem.
Po prostu Osada Krzaki
Może być też tak, że nie macie ochoty na warsztaty i dalekie wyprawy. Po prostu chcecie całą ekipą powspinać się po brzegach wyschniętego (nieco) stawu, pobujać się na hamakach, powspinać po drzewach i zjeść obiad prosto z ogniska.
Tak, tak, nasz dziki raj powita Was z radością i otwartymi ramionami.
Tropy Przyrody u Was
Zdarza się też, że to Wy chcecie nas zaprosić do siebie na warsztaty. Z przyjemnością przyjedziemy! Możemy przeprowadzić w Waszym lesie zajęcia przyrodnicze i gry terenowe. Możemy też przybyć z naszym małym, leśnym laboratorium i wspólnie odkryć świat eksperymentów przyrodniczych.
Niezależnie od tego co wybierzecie, nie możemy już się doczekać spotkania z Wami!
Aby zarezerwować wyprawę do krzaków, prosimy o wypełnienie poniższego formularza po zarezerwowaniu daty (mailowo lub telefonicznie).
1. Wprowadzanie i promowanie nowoczesnych i alternatywnych metod kształcenia, wychowania i edukacji, zwłaszcza przyrodniczej, artystycznej i rozwoju osobistego w oparciu o szacunek, empatię, zrozumienie i pasję.
2. Wspomaganie rozwoju społeczności lokalnych poprzez wspólne działania na rzecz rozwoju kultury i ochrony środowiska przyrodniczego, a także promowanie stylu życia w poszanowaniu środowiska.
3. Tworzenie form wypoczynku dla dzieci, młodzieży i dorosłych w kontakcie z przyrodą w atmosferze pełnej szacunku i zrozumienia.
4. Prowadzenie ośrodka edukacyjno- warsztatowego dla dzieci i dorosłych, w którym będą oni mogli kształcić się w dziedzinach wiedzy przyrodniczej, artystycznej i rozwoju osobistym.
Fundacja REALIZUJE SWOJE CELE przez:
1. Tworzenie miejsc, w których edukacja przebiega w sposób przyjazny odbiorcom.
2. Realizowanie edukacji przyrodniczej z wykorzystaniem alternatywnych i nowoczesnych metod poprzez tworzenie gier terenowych, warsztatów przyrodniczych, ośrodków edukacyjnych, laboratoriów mobilnych, wypraw przyrodniczych.
3. Szkolenie trenerów edukacji przyrodniczej.
4. Tworzenie autorskich programów i scenariuszy warsztatowych dotyczących przyrodniczych, środowiskowych, artystycznych form edukacji.
5. Tworzenie i wydawanie broszur, książek i innych form graficznych, które mają na celu promowanie założeń fundacji, zwłaszcza postawy proprzyrodniczej i prośrodowiskowej.
6. Współpracę z osobami, przedsiębiorstwami, organizacjami pozarządowymi, władzami samorządowymi i rządowymi, a także instytucjami zagranicznymi i międzynarodowymi w zakresie wymienionym w celach działania Fundacji.
7. Tworzenie dokumentacji i archiwum działalności własnej i osób z Fundacją współpracujących.
